MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ JĘZYKA OJCZYSTEGO 21 lutego

To święto, którego celem jest ochrona różnorodności językowej jako dziedzictwa kulturowego. Dla Polaków powinno być to ważne wydarzenie, ponieważ nasz język jest wyjątkowy i piękny, choć niezwykle trudny. Trzeba więc go pielęgnować, a Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego jest do tego dobrą okazją. Święto ustanowione zostało przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Data obchodów nawiązuje do tragicznych wydarzeń z 1952 roku, kiedy to pięciu studentów uniwersytetu w Dhace (Bangladesz) zginęło podczas demonstracji. Jej celem była walka o nadanie językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego. Ostatecznie cel ten osiągnięty został w 1956 roku, a zabici studenci zostali uhonorowani przez swoich rodaków. Historia rzadko zna przypadki, w których ludzie poświęcali życie za swój język ojczysty.

Podstawowym założeniem Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego jest ochrona różnorodności językowej, ponieważ coraz więcej języków zanika. Od 1950 roku około 250 z 6 tysięcy języków świata zostało zapomnianych. Głównymi przyczynami są migracje społeczne, wymieranie narodów czy nadużywanie wyrazów obcojęzycznych. Szacuje się, że na całym świecie 40 procent populacji nie ma dostępu do edukacji w swoim rodzimym języku. Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego jest też narzędziem do budowania wzajemnej tolerancji i zrozumienia między ludźmi.

Język polski jest piękny i zróżnicowany, i wyróżnia się na tle innych. O jego potędze świadczy fakt, że nawet sami Polacy mają trudności z opanowaniem niektórych jego zagadnień. W 1996 roku UNESCO opracowała Atlas Języków Zagrożonych, w którym znalazło się aż dziewięć języków z naszego kraju. Są to m. in. kaszubski, dolnosaksoński, białoruski, poleski, romski, rusiński, słowiński, jidysz, wilamowski.

DBAJMY O NASZ JĘZYK POLSKI – CZYTAJMY KSIĄŻKI, BO ONE UCZĄ NAS POPRAWNEJ PISOWNI ORAZ SKŁADNI WYPOWIADANYCH ZDAŃ.